Naar de inhoud Naar de footer

Eindeloos geliefd…

Persoonlijk, liefdevol en eerlijk zijn de kernwaarden waar ik, Annelies Klos als uitvaartbegeleider van Still Be Loved, voor sta. Na een aantal jaren gewerkt te hebben voor een grote onderneming ben ik in 2020 mijn eigen bedrijf gestart: Still Be Loved. Een naam waar ik goed over nagedacht heb: als je een geliefde moet missen aan de dood, is die diegene ‘nog steeds geliefd’. De liefde eindigt niet bij de dood. En het woordje Still staat ook voor de stilgeboren kindjes die al zo geliefd waren voor velen in hun omgeving maar die, nadat ze geboren werden, voor altijd stil bleven..

Persoonlijk, dat is wat elke uitvaart zou moeten zijn. Ik zal er alles aan doen wat in mijn vermogen ligt om dit samen met nabestaanden te realiseren. Zoals die keer dat ik gebeld werd door een dochter nadat haar moeder was overleden. Ze waren blij dat ze in de week ervoor haar graf hadden uitgezocht op Natuurbegraafplaats Geestmerloo. Alles wilden ze graag zelf doen. De condoleance was bij moeder thuis, waar ze in het midden van de kamer prachtig opgebaard lag in haar mooie wade en in de zelf gekozen rieten mand omringd door foto’s van haar leven als een slinger door de kamer. Toen de zussen van mij hoorden dat ze hun moeder zelf mochten vervoeren, kwam er na het ongeloof een grote glimlach op beider gezichten. Ze maakten een plan: op de dag van de uitvaart gingen ze met moeder een laatste ritje maken. Met z’n drieën in hun eigen auto een rondje over de geboortegrond van moeder, langs het woonhuis én even stoppen bij de haven. Ze waren op tijd bij Geestmerloo waar ik ze opwachtte en met elkaar hebben we moeder naar haar laatste rustplaats gebracht. Voor hen was het een dag met een lach, een traan én een gouden randje.

Of de familie die vraagt of alles omtrent het afscheid op het eigen bedrijf geregeld kan worden, van de condoleance tot de afscheidsdienst. Wat is het dan geweldig fijn om dit samen met elkaar vorm te geven. Als vader dan naar zijn laatste rustplaats gebracht wordt door zijn zoon met een kraan van het familiebedrijf…dan heb je dus écht een persoonlijk afscheid.

Naast verdriet is er ook altijd heel veel liefde voelbaar als ik bij ouders kom die mij gebeld hebben als hun kindje in de buik of net na de bevalling is overleden. Ik feliciteer ze dan als eerste en krijg dan soms een vreemde blik, maar als ik uitleg dat ze die dag de mooiste titel hebben gekregen die je maar kan krijgen, namelijk: papa en mama óf dat ze vanaf die dag trotse ouders zijn van meerdere kinderen, komt er ook meestal even een glimlach van trots.

Zo waren er de ouders die me vertelden dat het hartje van hun zoontje zo ziek was dat hij daar niet mee kon leven. Ze hebben hem uit en in liefde losgelaten. Hij is in een mooi door mij gehaakt hartmandje gegaan. De vorm was voor deze ouders heel symbolisch.

Ook zijn er de begeleidingen die je nooit meer vergeet, omdat ze vooraf helemaal geregeld zijn door de persoon die komt te overlijden. De kaart staat dan al op de schoorsteen, de muziek is beluisterd en goedgekeurd en vaak is in dit soort situaties alles wat gezegd moest worden, ook echt gezegd. Dit geeft rust. Soms hoor ik: “Ik vind het eigenlijk jammer dat ik er zelf niet bij ben.”

Kinderen bij een uitvaart: ik gun het iedereen. Waarom? Omdat kinderen zo heerlijk onbevangen en eerlijk zijn, de meest mooie vragen stellen waardoor een uitvaart vaak minder beladen wordt en er bij menigeen een glimlach verschijnt. Ze hebben geen masker, zijn soms verdrietig maar kort daarna ook weer enorm onder de indruk van de “dikke Mercedes” waar opa in vervoerd wordt.

”De liefde eindigt niet bij de dood; elk afscheid is een weerspiegeling van het leven dat werd geleefd”

Kortom, weet dat de tijd van vroeger toen de uitvaartleider in een zwart pak binnen kwam en zei: “Zo gaan we het doen!” voorbij is en dat meer mogelijk is dan u denkt. Termen als “nog nooit gedaan” of “dat is niet gebruikelijk” daar brengen we gelukkig verandering in door in mogelijkheden en oplossingen te denken.

U kunt daarzelf ook al heel veel aandoen door uw wensen en ideeën over uw afscheid vast te leggen. Wacht er niet mee, totdat u een slecht-nieuwsgesprek heeft gehad in het ziekenhuis, maar ga ergens deze week eens het gesprek met elkaar aan. U zult merken dat het rust geeft, als er een begin is gemaakt voor
het einde..

Wilt u een wensenboekje? Laat het me weten.

De dood hoort bij het leven, praat erover en maak de dood gewoon!

Still Be Loved
Schagen
Ook landelijk inzetbaar
06 29 08 57 61
annelies@stillbeloved.nl
www.stillbeloved.nl